Eingang und Ausgang  

 






Co-production with René de Rooze in Art Enterprise Oosterkade, Groningen 2006

Henk Puts and René de Rooze covered the walls of the Oosterkade Art Enterprise with Andalusian decorations: yellow and blue octagonal stars.

A burqa is handed over to each visitor.
As blue sculptures, moving carefully between hanging volumes of the Encyclopaedia Britannica, they become part of the installation.

The pattern in the eye-opening of the burqa bars the sight at the geometric patterns.
Left and right there are windows with monumental ladders.
You might climb out towards the other rooms, where everything is repeated: patterns, books and moving blue sculptures.



Een samenwerkingsproject van Henk Puts en René de Rooze in Kunstonderneming Oosterkade, Groningen 2006

Henk Puts en René de Rooze bedekten de wanden van de Oosterkade met een Andalusisch aandoende decoratie van gele en blauwgrijze achtpuntige sterren.
Iedereen die naar binnen wil krijgt een burqa aangereikt.
Daarin gehuld wordt de drager een blauwe sculptuur: een deel van de installatie, die zich behoedzaam moet bewegen tussen de zwarte boeken, waar de ruimte vol mee hangt.

Het tralieweefsel voor de ogen in de burqa beïnvloedt het zicht op de zinderende geometrische patronen. Links en rechts zijn daarin monumentale ladders aangebracht. Je zou omhoog kunnen klimmen, naar de ruimtes erachter, waar alles wordt herhaald: patronen, boeken en wandelende blauwe beelden.

 

Vijftien jaar geleden vernietigde Henk Puts duizend van zijn werken in een keukenmachine. De overblijfselen, zaad-achtige korrels, stelde hij tentoon in duizend potten. Vervolgens nam hij passer en liniaal en construeerde potten op papier. De inhoud veranderde langzaam in een oranjegeel glanzende zon. "Zon in Pot" noemde hij die kunstwerken. Zo toverde hij oude kunstwerken om tot nieuwe en liet hij de zielen van die oude daarin neerslaan.

Henk Puts voegde zonnen in potten samen tot ingewikkelder constructies. "Art-processors" noemde hij ze, keukenmachines voor de kunst. En wat voor kunst kon, moest ook mogelijk zijn voor de menselijke ziel en emoties. Aldus ontwierp Henk Puts een "Inkeermachine", een "Gemoedstonenregulateur" en vele andere gedachten aan apparaten.

Veel van die werken ontstonden diep onder de grond, in een schuilkelder in Jeruzalem. Henk Puts werkte daar tussen 1994 en 2001. Op de meeste van zijn tentoonstellingen toonde hij niet de kleine apparaten, maar grote installaties. Daarin openbaarde Henk Puts de bezetenheid waarmee hij zijn transformatiedrift archiveerde. In Pictura in Groningen toonde hij twee grote schilderijen met reeksen bakken vol stapels papier: een groot tekeningen-archief.

"Geheugenkisten" in Kunstonderneming Oosterkade in Groningen ging ook over archiveren: Henk Puts plaatste daar een spiraal-wand van 13 meter vol bakken. Elke bak droeg de naam van een persoon die in zijn geheugen ronddoolt. In Jeruzalem installeerde hij kort geleden "Plaatsen waar ik droomde": voor elke plaats in Israël en Palestina waar hij had staan of liggen dromen bevestigde hij een afbeelding van een bed op de wand. Dat resulteerde in een groot mozaïek.

In de Oosterkade presenteert Henk Puts nu weer een gigantisch mozaïek-kunstwerk. De wanden van de ruimte zijn bedekt met een Arabo-Andalusisch patroon van achthoeken en kruisen. Twee wanden zijn onderbroken door verticale openingen met ladders erin. Als je probeert de monumentale sporten te beklimmen merk je dat het om een schilderij met een spiegel gaat. Dat motief, "nooduitgang" noemt Henk Puts het, ontleende hij aan de noodladders in zijn schuilkelder. In de Noordelijke Hogeschool in Leeuwarden plaatse hij onlangs een proefexemplaar. De Oosterkade vertoont ze voor het eerst in het openbaar in Nederland. De toegang is beperkt tot diegenen die niet weigeren een burqa aan te trekken.